Het echte leven begint in Vrcen, inclusief ziekenhuis bezoek.
Vandaag was een boeiende maar drukke dag. Omstreeks 10 uur
in de ochtend zouden ze de eerste lading bouwmaterialen komen brengen. Toch
spannend. Wij weten dat de Tsjechen alles op hun eigen tempo doen en dat dus 10
uur prima 11 uur of 15 uur kan worden. Maar goed, je weet maar nooit dus
iedereen was er al op tijd uit. Daarbij moest onze kleine meid terug naar het
ziekenhuis in Klatový voor een controle.
Dat is trouwens een apart verhaal. Jade werd maandag niet
lekker, wat koortsig en hangerig. Als ouder van vijf denk je nog: Zal de
vermoeidheid wel zijn. Maar dinsdag bleef ze koken en kregen wij de koorts niet
omlaag met thuismedicatie. Dan naar een huisarts….een hele onderneming en
vooral spannend en nieuw. Nu hebben ze in Nepomuk een Medisch centrum. Soort
van polikliniek, dus daar is de man met dochter heen gegaan. Na een tijdje
wachten werden ze binnen geroepen. Kort het verhaal (in het Engels) uitgelegd
en er werd direct bloed genomen. Gewoon door een niet pijnlijk prikje in haar
vinger. De uitslag was er binnen 10 minuten!!! Haar bloed was niet goed.
Onstekingswaarden waren 138 terwijl ze 10 mochten zijn. Dus direct doorgestuurd
naar het ziekenhuis van Klatový waar ze onderzocht werd door de kinderarts. Ook
nog wat andere onderzoeken later en wat bleek, een maaginfectie en fikse
keelontsteking! Direct kreeg ze een (pijnlijke) spuit antibiotica en een
ontstekingremmer. De mededeling rust, veel drinken en de ochtend erna
terugkomen voor controle waren direct het gevolg.
Wat een snelheid en wat een correcte aanpak. Had dat niet
verwacht. Maar ze klaarde rustig aan op. Woensdag was ze jarig en na alvast een
presentje weer naar Klatový voor de nieuwe injectie. Heel leuk vond ze het
niet, maar speelgoed en vriendelijke dokter en verpleegster hielpen al meteen
heel goed. Daarna de verdere cadeautjes, taart (waar ze toch alweer wat van at)
en weer rustig aan rondom huis wat spelen. In de avond uit eten gegaan en ook hier
pikte ze al wat mee. De hele dag geen koorts! Wonderbaarlijk.
Deze ochtend is ze terug geweest en werd ze, na
bloedonderzoek, bijna genezen verklaard. De waardes waren 40 en ze mocht toch eindelijk morgen haar verjaardagsuitstap Zoo Plzen en
Dinopark gaan doen! Heerlijk een kind zo snel te zien opknappen. Ze moet wel
nog een paar dagen exact aangepaste antibiotica drankje nemen, maar we zouden
zo niet zeggen dat ze zo ziek was. Een fijne (wat je fijn noemt als jouw kindje
ziek is natuurlijk) ervaring rijker.
Donderdag drukte, de spullen worden geleverd voor de verbouwing en er heerst creativiteit in Vrcen.
Vandaag was het dus in de ochtend al een drukte van belang.
De kids zijn flink aan het knutselen geslagen. De oudste heeft samen met de
jongste jongens gewerkt aan de bunker, hun hut. Hele tijd gebonk, geklop en
getimmer. Maar, het resultaat mag er wel zijn. Het begint echt een clubhuis te
worden. Nu nog leren om al het materiaal weer op te ruimen haha.
Onze dochter heeft haar broetjes en zusje weer geanimeerd
door creatief bezig te zijn in de stal. En houten bord werd in elkaar getimmerd
en beschilderd….althans, dat dachten wij, de watervaste stiften van opa waren
iets leuker…beetje ergernis, maar ook hier mocht het resultaat er zijn.
Omstreeks half 12 was de vrachtwagen materialen er. Luca
heeft opa en Kenny goed geholpen met alles naar boven te krijgen. Alles staat
klaar voor de eerste drie slaapkamers en ik geloof dat vooral opa en Kenny zijn
handen jeuken om te beginnen. Natuurlijk de nodige discussies wat betreft de
bouwwerkzaamheden, maar goed, pap mag zijn ding doen en wij het onze….dus hij
mag zijn beslissingen nemen en wij de onze haha. Nu moeten Kenny en ik het er
nog over eens worden ;) .
Na het avondeten met de kids Lunabelle geborsteld, hoofdstel
omgedaan en de gok met haar gewaagd. De straat op, de bergen in, het dorp door.
Het was een beproeving….althans dat dacht ik want ze was heel erg braaf!
Uiteraard wel een beetje dribbelig zoals ze altijd is, maar verder nergens bang
voor. Om de beurt hebben de kids erop gezeten, zelfs met twee tegelijk en ze
bleef braaf en vond de aandacht duidelijk prettig. Ze is zelfs, na enige
overtuiging van ons, door het water gelopen!! Droom van een pony! Jammer genoeg
was ik mijn gsm vergeten en kon ik geen foto maken, maar dat komt vast nog wel.
De Hucul:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten