(Ontdekkings) Reis deel 3: Polzov Tsjechië.
Vanmorgen de wekker vroeg gezet, maar het bed lag zo lekker
dat ik mijzelf nog eens heb omgedraaid. De kinderen dachten er echter heel
anders over met gevolg, om half acht toch beneden aan de koffie. Daarna even met
onze Bikkel naar buiten. Het was echt ijzig koud! De zon scheen prachtig over
het witte landschap…..overal lag een ijslaagje overheen. Een heerlijke lucht om
in te ademen. De stilte gonsde door mijn oren, heel apart geluid haha, als je
het al een geluid kan noemen. Het enige wat ik hoorde was Bikkel die door de
dorre bladeren heen sjeesde en zijn gehijg omdat hij zich zo druk maakte…..
Terug binnen weer een warme kom koffie en wat aan het werk
gegaan. Manlief ging even naar de apotheek en de winkel. Toen hij thuis kwam
hebben wij even snel wat gegeten en unaniem besloten het bos in te trekken,
tenslotte begint het pad letterlijk aan “onze” achtertuin. Het was in ieder
geval niet zo warm als ze zeiden dat het zou worden. Het weerbericht gaf 15
graden aan,
maar het waren er maar 6 in de zon. Niet dat dit ons tegen hield,
in tegendeel. De warme jassen aan, oude schoenen en hoppa naar buiten de frisse
lucht in.
Wat is de natuur hier toch mooi. Hier wordt een mens toch
echt gelukkig van. De geuren in het bos, de kleuren en de rust en stilte.
Onderweg kwamen we een local tegen, zij was paddenstoelen aan het plukken. Zo
mooi om te zien! Het is een heel klusje, ik waag mij er in ieder geval niet
aan. Er staan zoveel paddenstoelen dat ik geen flauw idee heb welke wel of
juist niet eetbaar zijn. De kinderen vonden het prachtig, rode paddenstoelen
met witte stippen, volledig witte, eekhoornbrood, en knal oranje paddenstoelen.
Ook zagen wij regelmatig hertenpaden, hertenmest (klinkt vies, maar het hield
de kids alert want ze wilden er kostte wat kost eentje zien). We maakten een
serieuze klim omhoog, niet zo fantastisch voor mijn gevoelige longen, maar
eenmaal boven, op de grote vlakten had ik tijd om uit te puffen.
Het wachten en zoeken naar sporen werd beloond door het
voorbij rennen van een groot ree. Machtig! Zo dichtbij! Het was dat de kids
door het dolle waren, Bikkel de ree opmerkte en de ree direct het hazenpad
koos, ik had er graag een foto van gemaakt….dit lukte nu dus niet maar
misschien krijg ik deze week nog wel ergens een nieuwe kans.
X vindt de natuur geweldig. Van kleins af aan geniet hij al
van insecten, beesten en flora en fauna. Regelmatig moesten wij dan ook op hem
wachten. De ene keer had hij een lieveheersbeestje vast, de andere keer een
stuk rots of een prachtig gekleurd blad. Ook kregen de verschillende
paddenstoelen zijn aandacht en het reuze mierennest wat wij tegenkwamen vond
hij geweldig. Heerlijk, dat is dus een van de redenen waarom ik de kids dit
land zo gun, voor altijd eigenlijk….Het buiten zijn en buiten spelen doet hen
goed. Ze hebben vandaag zelfs met een meisje gespeeld wat hier bij familie op
bezoek was. Kinderen zijn zo gemakkelijk onder elkaar….ze leken totaal geen
probleem te hebben met de taal, tenminste, als ik mijn zoon D moest geloven.
Na ruim 2 uur wandelen kwamen wij weer bij ons huisje. Warme
koffie voor ons en de kids wilden wat cola en een appel. Bikkel uitgeteld in
zijn mandje voor verwarming. Manlief nog niet moe genoeg dus hij ging nog even
op pad, naar een dam een dorp verderop en naar de lokale supermarkt. Twee
kinderen mee, de andere drie keken uitgeput tv, ik werkte wat, mijn vader
speelde een spelletje. Bij terugkomst
had hij echt prachtige foto’s bij. Dit wil ik ook graag eens zien, gelukkig
ligt het maar een kilometer of twee hier vandaan, dus dat zal vast wel lukken.
Uitzicht vanuit de achtertuin
Omstreeks vijf uur zelf gekookt. We hadden verse paprika’s ,
1 ui en een halve kilo gehakt gehaald en na wat klooien met de duizenden
verschillende soorten kruiden begon het toch te lijken op een spaghetti saus.
Het rook in ieder geval heerlijk! Wij hebben er allemaal van genoten. Helaas
mistte ik de zonsondergang die ik graag had willen fotograferen, maar daar heb
ik nog een aantal avonden voor om dit alsnog te doen, want deze is hier echt
adembenemend. De kleur van de lucht is werkelijk alle soorten paars en het is
net alsof de wolken letterlijk rond de toppen van de bergen sluiten.
Na het opruimen een warme douche voor de kinderen en ons en
daarna nog even gezellig wat spelletjes spelen (de kids) met een drankje,
wijzelf lekker aan de koffie wat lummelen. Wat wij morgen gaan doen is al
bekend…..we gaan naar České Budějovice waar wij sowieso de historische stad
gaan bezichtigen maar ook wat andere dingen op de planning hebben staan. Zo
willen wij de banken eens binnen stappen voor informatie en eventueel wat
makelaarskantoren (ja weten dat zij niet altijd te vertrouwen zijn maar info
inwinnen kan geen kwaad) en denkt manlief het gemeentehuis eens binnen te
stappen met wat vragen. Het wordt dus een combi tussen vakantie enerzijds en
informatie inwinnen voor onze emigratie anderzijds.
Een ding is zeker, deze
omgeving heeft ons hart toch wel gestolen. Voor mij de dorpen, de oorverdovende
stilte (ja echt, je hoort het bloed door jouw oren gonzen) en het
aantrekkelijke van de vele steden, natuurschoon ect. in de directe omgeving…..ik
wil nu al niet meer naar huis….maar helaas tellen de dagen alweer bijna af.
Ik ben benieuwd of ik vannacht weer zo goed zal slapen. Het
is nu 20 uur als ik dit schrijf en wederom is er een soort rust in mij. Het is
zeker niet zo dat dit puur komt omdat ik vrij heb of op vakantie ben. Tenslotte
werk ik nog steeds elke dag een aantal uurtjes, kook ik (ok alleen vandaag tot
nu toe) en zijn er vijf kinderen en een hond die verzorgd moeten worden en
draait er momenteel een wasmachine. Vandaag zijn wij ook helemaal niets gaan
bezichtigen en was het dus een “gewone” doorsnee dag….wel heel bizar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten