zaterdag 17 januari 2015

De droom....wonen en leven in Tsjechie....en dan?

Een droom? Ja dat is het en ik dacht dat dit ook altijd een droom zou blijven....

Al jaren ging ik als jong meisje met mijn ouders en broertje op vakantie in Tsjechie. Ik vond het er heerlijk. De rust, de natuur, de prachtige bergen en de mooie oude dorpjes. De mensen, vriendelijk en toch zo op zichzelf. Helemaal anders dan in Nederland.
Aardappels, wortels, vele soorten fruit, je kon het zo gek niet bedenken of je mocht het gewoon plukken. De geur van bloesems, ja dat is wat mij altijd bijbleef.

Ook met onze oudste zoon zijn we al naar Tsjechië geweest en weer had ik hetzelfde gevoel. Wat moet het heerlijk zijn om zo vrij te leven..... Ik hoor men al denken, een arm land, weinig te beleven maar ik denk dat de mensen met hun minimale bestaan veel rijker leven dan wij. In de ochtend naar de bakker, de was die buiten wappert, vrouwen op hun knieen om het avondmaal uit de grond te plukken, kinderen die de bergjes afrollen....voeten afspoelen in een klein beekje...

Het klinkt allemaal heel romantisch en geloof mij, die roze bril droeg ik jaren en jaren. Tot onze emigratie plannen weer eens ter sprake kwamen, dit keer zo serieus dat er geen weg meer terug lijkt te zijn. Wil ik terug? Nee, ik wil vooruit, vooruit in de toekomst met misschien nog steeds lichtroze glazen in mijn bril maar met een toekomst.....een echte toekomst.....

Dit is ons dagboek, of beter het mijne, met onze weg naar onze droom...een eigen droom die later vast nog ter sprake zal komen...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten