Gelukkig Nieuwjaar!

Een bewogen jaar met veel ups en downs en veel opzoekwerk en reisjes naar het prachtige Tsjechië. Het leren kennen van vele nieuwe kennissen, veel hulp gekregen en een jaar vol belevenissen.

Uiteraard moet ik mijn blog nog verder uitbreiden. Tenslotte zijn wij vlak voor Kerstmis met zijn tweetjes nog naar Cesky Krumlov geweest voor het ophalen van onze bankpassen en een aantal afspraken bij makelaars. Dit moet allemaal nog even bezinken want vlak daarna kregen wij nog een aanbod....hier zijn wij druk mee bezig.

Met andere woorden, 2016 gaat een reis zijn. Letterlijk en figuurlijk. Een nieuw leven. Wij hopen dat iedereen onze blog blijft volgen en ons blijven steunen en soms ook even terug met beiden benen op de grond willen zetten ;)

Voor nu

Bij deze beloof ik dat ik mijn blog voor het eind van de maand bijgevuld heb met weer nieuwe informatie, nieuwe ontdekkingen en leuke nieuwe initiatieven.

Nieuwsgierig of willen jullie ons steunen (let op geen verplichting!! Hulp op andere manieren of een woordje of zelfs negatief commentaar is ook welkom) Kijk even HIER

Jij en ik zijn dezelfde

Daar hoog in de bergen, in de rust van de natuur, dicht bij de wolken en de zon, daar voelde ik jou, daar hoorde ik jou en daar was ik jou.

Jij, diegene die ik kwijt raak, waarvan ik soms denk dat zij niet meer bestaat. De druk, de spanning, de prikkels ze duwen jou weg.

Maar daar, daar vind ik jou terug. De stilte in de vroege ochtend laat mijn oren gonzen, het bloed stijgt naar mijn hoofd, de blos komt terug op mijn wangen, mijn longen branden van de zuurstof, mijn ogen beginnen te twinkelen, mijn mond ontspant zich in een glimlach, mijn hoofd wordt leeg en dan, dan voel ik jou.  De zonsopgang boven de bergen, mijn lichaam vol energie. De bossen, de dieren, de rotsen, ik voel mijzelf vrij. Geniet van de eenvoud, het leven. Eindelijk! De strijd is niet verloren, jij bent er nog en jij zult er altijd zijn.

En dan, de zonsondergang, de drukte, de strijd, de ellende en de vele vele prikkels, langzaam aan verdwijn jij weer. Word jij weer weggeduwd, ver weg….maar opgeven doe ik jou niet! Er komt een tijd dat alleen jij er bent, of beter gezegd….ik, mijzelf. Want daar, hoog in de bergen, in de rust van de natuur, daar was ik mijzelf en die persoon wil ik altijd zijn.

Stapje verder: Verkoop klaar maken van ons huis.

Stapje verder: Verkoop klaar maken van ons huis.

Gisteren ons eens gezet tot het bekijken van manieren om ons huis te koop te zetten. Het is natuurlijk een gok en velen kennissen en familieleden vragen zich af of “dit nu echt nodig” is. Ons antwoord is daarop ja, want wij kunnen zo niet gemakkelijk sparen plus het houden van een huis in België is in onze ogen half emigreren.

Natuurlijk kwamen mensen met opties. Waarom verhuren jullie het niet? Ook daar natuurlijk al eens over nagedacht maar wij zouden hierop alleen maar inleveren want stel dat wij dankzij de huur de hypotheek verder zouden aflossen, dan komen er evengoed de onroerend goed belastingen, verzekeringen en reparatiekosten bij. Geld wat wij liever in ons doel steken. Daarnaast zien wij onszelf echt niet elke maand of twee maanden op en neer reizen om onze woning te controleren. Nee, wij emigreren goed of niet. Mochten wij toch heimwee krijgen, dan bestaan er nog altijd huurwoningen om op terug te vallen. In België ben je niet afhankelijk van verhuurkantoren maar worden er voornamelijk privé huurcontracten afgesloten. Dus daar willen wij wel risico voor nemen.

Dus ja, wat doe je dan? Verbouwingen hebben wij al gedaan. Zo kochten wij deze woning 2 jaar geleden als renovatie woning. Er moest eigenlijk nog veel gebeuren. Zo was er geen isolatie op zolder, was er enkel beneden een primitieve badkamer. Warm water met een gasboilertje en verder….ja het was gewoon oud. Maar wij kochten dit dan ook niet om als paleisje om te bouwen

Sinterklaas feest in Nederland, België en ook….Tsjechië.

Sinterklaas feest in Nederland, België en ook….Tsjechië.

Het is heel gek, maar tijdens ons bezoek aan Tsjechië twee weken geleden zag ik een poster hangen van Sinterklaas. Of beter gezegd, de kinderen begonnen te schreeuwen dat Sinterklaas ook naar Tsjechië kwam. Ik had werkelijk geen idee en het was nog bizar ook, want we waren op dat moment op een Kerstmarkt…

Verschillen Sinterklaas feest van Nederland en België.

Nu, ik ben Nederlandse en al eens geëmigreerd, naar België. In die tijd vielen mij al enkele verschillen op. Het leukste kinderfeest van het jaar wordt bijvoorbeeld in Nederland op vijf december gevierd in de vorm van pakjesavond, maar in België vieren zij het op zes december, in de ochtend. Nog een groot verschil hierbij is dat wij Nederlanders getrakteerd worden op meerdere cadeautjes terwijl de Belgische kinderen meestal maar een of twee cadeautjes en een bord snoep krijgen.

Het wordt allemaal nog moeilijker. Zeker als jouw kinderen de Nederlandse manier al kennen. Dan moet je dus een keuze maken en heel veel fantasie gebruiken om ze te laten geloven ;) Gelukkig vond mijn man de Nederlandse manier gezelliger dus hebben wij deze er tot nu toe in gehouden.

De grootste verschillen tussen Nederland en België met betrekking tot het Sinterklaasfeest zijn:

Toen wij hier negen jaar geleden kwamen wonen, vonden de kinderen het heel vreemd dat de Belgische kinderen geen schoen zette. Dit was ook niet gebruikelijk in België tot de avond voor zes december. Tegenwoordig gebeurd dit wel en krijgen de Belgische kinderen dan

Tsjechië: Het achtergestelde land….of toch niet?

Tsjechië: Het achtergestelde land….of toch niet?

De eerste reactie die wij kregen van vrienden en kennissen toen wij aangaven dat wij naar Tsjechië wilden emigreren was: “Wat gaan jullie daar doen? Zo’n arm, achtergesteld land….daar valt toch niets te beleven? Behalve dat het er extreem goedkoop is….” Wij lachten ermee, maar het is wel iets waar heel wat misverstanden over bestaan want Tsjechië is alles behalve achtergesteld en voor de inwoners alles behalve goedkoop!

Even een aantal voorbeelden op een rijtje. Als Tsjechië een achtergesteld land zou zijn, waarom zijn er dan zoveel prachtige toeristische plaatsen? De economie is helemaal zo slecht niet in dit land en de mensen zelf lijken er niet echt tekort te komen. In dit land is veel meer dan bergen, water en oude huizen. Er zijn ook zeer zeker nieuwbouw woningen, luxe appartementen, industrie en grote luxe winkelcentra te vinden. Praag is waarschijnlijk de allerbekendste bij de onbekenden….de modestad.

Daarnaast worden er enorm veel films opgenomen in Tsjechië. Een aantal voorbeelden hiervan zijn dan weer The Brothers Grimm, Casino Royal, Van Helsing, XxX en nog velen meer. 

Foto IMBD.com

 

Dan denken sommigen nog steeds dat het land zo arm is dat er geen internet bestaat, geen fatsoenlijke zorg is en geen goede sociale voorzieningen zijn. Ook hier zijn ze weer allemaal mis. Zo kennen zij voldoende goeden ziekenhuizen, bestaat er gewoon een zorgverzekering

Kinderen betrekken bij emigratieplannen: Nodig of niet?

Kinderen betrekken bij emigratieplannen: Nodig of niet?

Eigenlijk is dit een keuze die iedere ouder natuurlijk zelf maakt. Er is geen ja of nee op te antwoorden. Iedere ouder kent zijn of haar kinderen natuurlijk het beste. Het ligt daarnaast ook nog eens aan de leeftijd, een kind van pakweg acht jaar zal al meer weten en begrijpen dan een kind van twee. Ook het feit of je nog samen bent met de vader/moeder van de kinderen maakt een verschil.

Gescheiden: Emigreren met kinderen, kan dat?

Ben je gescheiden en had je voor de echtscheiding beiden het ouderlijk gezag en is dit na de scheiding zo gebleven dan moet er namelijk zelfs toestemming door de andere ouder gegeven worden om een straat verder te gaan wonen met de kinderen. Laat staan dat je wettelijk zomaar kan en mag emigreren. Dit kan dan, zeker wanneer de andere partner aangifte gaat doen, onder ontvoering vallen en zo kan je strafrechtelijk vervolgd worden. Doe dit dus niet zomaar, spring niet in het diepe! 

Raadpleeg in deze gevallen altijd een advocaat, praat met jouw ex partner en eveneens met de kinderen (indien zij die leeftijd hebben). Ik kan hier verder niet over uitweiden omdat ik zelf uiteraard gewoon samen met mijn man en onze kinderen samen wil emigreren. Dus, indien bovenstaande van toepassing is, zoek zeker gespecialiseerde hulp. Via deze link kan je al veel basisinformatie vinden:  Grenzeloos

Emigreren: Met papa en mama naar een ander land.

Over het algemeen zal emigreren met kinderen, dit wijst uit verschillende onderzoekingen, geen problemen opleveren. Zoals ik al zei, zijn er jonge kinderen in het spel, dan zal de overweging enkel tussen de ouders gaan. Het jonge kind heeft nog niet het vermogen om de gevoelens te uiten of keuzen te maken. Ik spreek dan zelf over een kind tot een jaar of vier. Wetenschappers praten eerder tot een jaar of zes maar ik merk hier anders. Onze dochter van drie praat namelijk lustig mee over Tsjechië en vraagt regelmatig wanneer wij weer naar de berhhuun (bergen) gaan. Blijkbaar voelt zij zich daar ook goed.

Natuurlijk komt er dan een moment dat de ouders het er helemaal over eens zijn,

Domper deze morgen: Aanslagen in Parijs.

Domper deze morgen: Aanslagen in Parijs.

Tsja, daar sta je dan ineens weer met beiden voeten op de grond. Even een goed gevoel, een goede dag en dan staat ineens de wereld op zijn kop. Nu moet ik bekennen dat ik gisteren middag bepaalde hersenspinsels had, die ik dan ook op Facebook gedeeld had. Het lijkt nu een voorgevoel te zijn geweest, maar het kan ook puur toeval zijn natuurlijk.

Het luidde als volgt:

Even een hersenspinsel van mij he...ja heb het weer, de discussie in mijzelf dankzij een bepaalde serie overigens over WO2:

Stel nu he...dat dit hele gedoe met die vluchtelingen gepland was, dat zij wel degelijk iets beloofd was en dat zij niet zelf hierheen zijn gevlucht maar hierheen zijn gehaald. Stel nu dat dit een politiek spel is, dat men bewust haat zaait door bepaalde dingen in de kranten/tv/andere media te gooien, zaken die misschien niet eens waar zijn (ik bedoel hier verder niets mee). Stel nu dat dit de omgekeerde wereld is en dat wij gehersenspoeld worden om juist haat te hebben, maar dat dit precies is wat de politiek wilt? Dat er een reden moet komen om oorlog te voeren? Wat dat? Want zover ik het nu allemaal lees, zie en hoor, denkt niemand meer voor zichzelf maar reageert iedereen op de media (verkapte propaganda??). En ik betrap mijzelf erop dat ik er langzaam aan zelf aan mee ga doen.......Klopt alles wat in de media staat dan is mijn mening hetzelfde als een uur geleden.....stop hiermee, zorg voor eigen volk en een deel is werkelijk een ondankbaar volk....maar wat nu als het niet klopt?

Blijkbaar besprak ik iets wat meerdere mensen dwars zat want ik kreeg redelijk wat reacties. Het heeft mij niet losgelaten, tot vanmorgen vroeg. Het verhaal, de ellende van Parijs. Het heftige verdriet wat hen overkomen is. Het is verschrikkelijk! Het is echt niet normaal mee hoe zulke zaken toch kunnen gebeuren.

Toch is mijn eigen opinie niet veranderd. Mijn eigen gevoel zegt nog steeds dat dit zeker niet afgelopen is en het verteld mijn eigen gevoel ook dat dit voorspeld had kunnen worden. Misschien zelfs wel zo gepland. Verkapte propaganda zeg maar. Ja, het is gebeurd, op een gruwelijke en laffe wijze zijn er teveel onzinnige moorden begaan en vechten er nog eens honderden voor hun leven. Maar opnieuw rijst bij mij de vraag: Wie zit hier achter? Isis heeft het opgeëist ja….dat hebben wij allemaal in de Media kunnen lezen...of zien als je tv kijkt. Maar dat is wederom de Media en ik heb daar weinig tot geen vertrouwen in.

Ondertussen verklaart Nederland IS de Oorlog, idem doet België. Waarom?

Weer thuis van Tsjechië: Het dagelijkse leven begint weer.

Weer thuis van Tsjechië: Het dagelijkse leven begint weer.

Thuis zijn heeft ineens een hele andere betekenis. Ik voel mij als in het huis wat wij twee en een half jaar geleden gekocht hebben. Ik voel mij op de plek die ik als soort van gevangenis noem. Een hele vreemde gewaarwording. Oh de zondag was fijn, natuurlijk, ik zag mijn geliefde pony’s weer en onze vrienden. Maar weer thuis voelde het wederom als sleur. Niet het leven wat ik wil.

Gek genoeg begon de maandag al niet veel beter. De haast, de kinderen die weer naar school moesten, het werken (al had ik dat de vorige week ook gewoon gedaan), het op en af rijden voor afspraken, het regelen van zaken, het alles moet.....Het greep mij naar mijn keel. Ondanks dat dit al jaren mijn leven is voelt het steeds minder als mijn leven.

Nu kan iedereen beginnen te denken dat ik hulp nodig heb, dat ik echt in een zware depressie val of zelfs gek aan het worden ben. Dit is niet zo. Ik ben het strakke, stressvolle en vooral saaie leven gewoon beu. Dagelijkse taken vielen mij deze week dan ook extreem zwaar. Terwijl de kinderen op school zaten deed ik niet veel meer dan wat was draaien en zorgen dat er eten was. Verder hield ik mij bezig met mijn werk.....voordeel, een leuk inkomen, nadeel, enorm veel rommel.

 

Woensdag was een feestdag en om even mijn gedachten te verzetten zijn wij met ons gezin naar mijn broertje en mijn petekindje gegaan waar wij Sint

Plzen (Pilsen) even een tussenstop en verrassing.

Plzen (Pilsen) even een tussenstop en verrassing.

De terugweg naar huis, net als in de zomer krijg ik meteen dat heimwee gevoel. Heel absurd eigenlijk want het was voordien alweer 11 jaar geleden dat wij in dit prachtige land waren. Maar het voelt nog steeds als thuis.

De weg naar Plzen duurde 2 uur, met als eerste een tussenstop bij een villa die te huur stond. Pracht van een woning hoor, leuke ligging ook, maar toch niet hetgeen wij zoeken. Te…modern zeg maar. Al was de maandprijs voor dit stuk, deze plek en de woning echt niet teveel. Maar goed, we hadden afgesproken in Plzen nog even te stoppen voordat wij door zouden rijden naar België.

Aangekomen een aangename verrassing. Het was Kerstmarkt! Super leuk natuurlijk en een hele belevenis voor de kinderen. Het gaat er hier toch net even wat anders aan toe dan in België. Ook trad en een coverband op, met enkel nummers van Queen. Goed dat ze waren! Waar normaal hier in BE de mensen gewoon door blijven wandelen en de, meestal niet zo bekende, band negeren, was dat hier wel anders. Iedereen spoedde zich naar het podium bij de eerste noot en laat ik eerlijk zijn: Ze waren ook fantastisch!

Het was eigenlijk niet zo koud, maar toch viel het mij op dat de Tsjechische kinderen

Laatste dag ontdekkingsreis Tsjechië: Cesky Krumlov en Divci Kamen.

Laatste dag ontdekkingsreis Tsjechië: Cesky Krumlov en Divci Kamen.

De laatste dag wilden wij nog ten volle genieten van het Tsjechische schone in de buurt. Man en ik waren vroeg opgestaan en vertrokken met zijn tweetjes naar de plaatselijke pekař (bakker). Vol  goede moed stapten wij binnen. We werden vriendelijk begroet, maar de vriendelijkheid was vrij snel weg toen mijn man vroeg: „Sprechen Sie Deutsch?“ Op zijn meest beste Duits dus haha. Mevrouw antwoordde direct vrij nors: „Ne!“

Hmm, dan maar op zijn netst en best Tsjechisch dacht ik bij mijzelf dus: „Prosim, dvacet pistolet.“ Blijkbaar verstond ze dit en vond ze het wel netjes want ze antwoordde in het DUITS of wij twintig broodjes wilde hebben. Ik ben dan niet zomaar uit het veld te slaan dus antwoordde: „Ano“ Ze begon ze netjes in een papieren zak te steken en vroeg in het Duits of wij nog iets wilde....ehhh jah...“Pet“ en ik wees gebakjes aan. Ook die werden ingepakt. En? Ehh Tri van die anderen J

Ze wenstte ons een fijne dag en met een „Na shledanou“ vertrokken wij al lachend uit de winkel. Je maakt soms de gekste dingen mee.

Na het ontbijt vertrokken wij naar Cesky Krumlov. Allereerst naar de bank. We kwamen tenslotte ook nog om een stapje dichter bij de emigratie plannen naar Tsjechië te komen. Vriendelijk werden wij geholpen door Engelstalig personeel en binnen een uur hadden wij een schat aan informatie plus een bankrekening geopend. Heel fijn! Goed geholpen bij de CSOB bank.

Daarna genieten van het tweede deel van de stad.

Ontdekkingsreis Tsjechië: Třeboň.

Ontdekkingsreis Tsjechië: Třeboň.

Omdat ik al zoveel goed gehoord had over Trebon besloten wij vijf november af te reizen naar deze historische stad (welke stad is niet historisch?). De reis was erg aantrekkelijk en toch hadden we het gevoel dat we steeds vlakker gingen. Niet helemaal waar natuurlijk, maar we reden wel weg van de toppen.

Třeboň is niet zo heel groot het telt maar 8839 inwoners maar is een lust voor het oog. De stad ligt in Zuid Bohemen en is vooral bekend vanwege de kweek van de karper vis. Dit hebben wij overigens ook gezien, met vrachtwagens tegelijk kwamen ze binnen. In Trebon zelf valt toch wel veel te zien en te beleven. Aangezien wij buiten het hoogseizoen daar waren zagen wij niet alles van binnen, maar de buitenkant van het Kasteel, de brouwerij en de muur uit 1525 waren toch zeker indrukwekkend. Normaal is de binnenstad autovrij, helaas trokken veel mensen zich hier niet zoveel van aan waardoor het soms best gevaarlijk was. Maar dat belette ons zeker niet om onze ogen de kost te geven.

Het meest opvallend waren de voorgevels van de verschillende

Ontdekkingsreis Tsjechië: Lipno meer, Vyssi brod en de wolfgang waterval

Ontdekkingsreis Tsjechië: Lipno meer, Vyssi brod en de wolfgang waterval

Vier november, de dag om lekker veel na te gaan denken. Mijn papa wilde altijd graag eens het Lipno meer zien, dus hup, de auto in en een uur rijden. Het is in Tsjechië echt geen straf om wat langer in de auto te moeten zitten, elke bocht, elke berg brengt iets nieuws met zich mee. Wij kijken dan ook altijd onze ogen uit.

Maarrr....eenmaal aan het Lipno begon mijn humeur toch wel serieus te kelderen. Wat een zonde! Echt een doodzonde! (ok, weet dat ik Lipno liefhebbers nu tegen mij ga krijgen....maar hey, mijn blog, mijn mening). Een dik uur langs het meer afgereden en

Ceske Budejovice: Ontdekkingsreis Tsjechië

Ceske Budejovice: Ontdekkingsreis Tsjechië

Hehe eindelijk de tijd om mijn verslagje van onze ontdekkingsreis verder te schrijven. Drie november stond ik al vroeg op, eigenlijk om de zonsopgang te kunnen zien en vastleggen, maar het was ijskoud. Het had flink gevroren. Dan kan je balen maar je kan er ook een mooie foto van maken. Alles was wit, de lucht was grijs maar het was een heel andere kou dan wij in België gewend zijn. Heerlijk die frisse neus!

Nadat iedereen opgestaan was en we ontbeten hadden besloten we die dag naar Ceske Budejovice te gaan. Een klein stukje geschiedenis is misschien wel van toepassing.

De stad is de grootste stad en tevens de hoofdstad van Zuid Bohemen. De Duitsers noemen deze stad Budweis, met reden, het bekende biermerk Budweiser komt hier tenslotte vandaan.

In 1265 werd de stad gesticht, het werd een Koninklijke stad door de opdracht van Koning Ottokar II van Bohemen. Een eeuw later werd de stad volledig ommuurd. Tijdens de vijftiende eeuw waren de inwoners voornamelijk Katholiek. Doordat iedereen koningsgezind was, werkten iedereen samen tegen de plunderingen van de Hussieten. (České) Budějovice staat bekend om haar zilver. De mijnbouw kwam tot bloei en zo ontstond een welvarende stad. In de stad vindt men dan ook nog steeds de Renaissancistische invloeden in de gebouwen en paleizen. In 1762 kwam er een katholiek gymnasium en in 1785 volgde een school voor priesteropleidingen.

De eerste spoorweg op het vaste land in Europa werd aangelegd tussen 1824 en 1832. Deze voerde van de stad naar de Oostenrijkse stad Linz. Ook hier zijn nog invloeden van te zien. Sterker nog een oude stoomtrein is nog te bezoeken. Vanaf 1847 vestigde de Bierbrouwerij Budweiser zich in de industriële stad en werd het alleen maar rijker. Het bood tevens veel werkgelegenheid.

(Ontdekkings) Reis deel 3: Polzov Tsjechië.

(Ontdekkings) Reis deel 3: Polzov Tsjechië.

Vanmorgen de wekker vroeg gezet, maar het bed lag zo lekker dat ik mijzelf nog eens heb omgedraaid. De kinderen dachten er echter heel anders over met gevolg, om half acht toch beneden aan de koffie. Daarna even met onze Bikkel naar buiten. Het was echt ijzig koud! De zon scheen prachtig over het witte landschap…..overal lag een ijslaagje overheen. Een heerlijke lucht om in te ademen. De stilte gonsde door mijn oren, heel apart geluid haha, als je het al een geluid kan noemen. Het enige wat ik hoorde was Bikkel die door de dorre bladeren heen sjeesde en zijn gehijg omdat hij zich zo druk maakte…..

Terug binnen weer een warme kom koffie en wat aan het werk gegaan. Manlief ging even naar de apotheek en de winkel. Toen hij thuis kwam hebben wij even snel wat gegeten en unaniem besloten het bos in te trekken, tenslotte begint het pad letterlijk aan “onze” achtertuin. Het was in ieder geval niet zo warm als ze zeiden dat het zou worden. Het weerbericht gaf 15 graden aan,

(ontdekkings) Reis Tsjechië deel 2: Český Krumlov.

(ontdekkings) Reis deel 2:  Český Krumlov.

Vanmorgen was iedereen al vroeg wakker. Stiekem was ik best verbaasd. Het was 6.30 uur en het was al licht, de zon scheen over het heiige landschap. Snel een koffie gezet en daarna even naar buiten met Bikkel (onze Jack Russell) om de frisse lucht in te ademen. Het was behoorlijk koud, ondanks dat het eruit zag alsof het zomer was. Maar de frisse neus zorgde voor een frisse geest. Na een echt Tsjechisch ontbijt (de speciale broodjes en aparte vleeswaren en kazen) besloten wij om de stad Cesky Krumlov te gaan ontdekken. Althans, een deel ervan vast want het is een grote stad. Aangezien wij allemaal van cultuur en geschiedenis houden werd unaniem besloten dat het deze keer het historische centrum zou zijn.

Klein stukje geschiedenis van deze stad.

Český Krumlov is een middeleeuwse stad en daarnaast staat het historische centrum sinds 1992 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Uiteraard is dit dus een zeer grote toeristische trekpleister geworden. Vandaag bijvoorbeeld liepen er honderden Chinezen door de stad….tot groot vermaak van de kinderen.

Het stadscentrum kent haar oorsprong in de 13^e eeuw na Christus. De stad werd pas echt groot toen deze onder de heerschappij van de Rosenberg viel. (Rožmberk-dynastie). De binnenstad heeft nog steeds de mini steegjes en de oude lantaarns hangen her en der nog. Wij dachten echt even terug te zijn in de Middeleeuwen (zonder op de Chinezen met de vele camera’s te letten). De prachtige muurschilderingen, die eveneens gerestaureerd zijn, de stalen kunstwerken voor de ramen en het Kasteel zorgden ervoor dat het ons regelmatig de adem benam. Geweldig mooi en eigenlijk niet te beschrijven.

(ontdekkings) Reis Tsjechië: Polzov Morý Lom.

 OntdekkingsReis Tsjechië: Polzov

31 oktober 2015 is het dan eindelijk weer zover. Wij vertrekken met ons gezin en mijn vader naar Tsjechië. Om vijf uur in de ochtend begint de lange reis van 9 uur naar Polzov. Dit is een dorp wat in Zuid Bohemen ligt, een 30 km van de Oostenrijkse grens. 

Polzov is een klein dorpje (zeg maar extreem klein met 11 huizen) wat behoort tot Mokrý Lom. Ondanks dat het zo klein is kent het toch een geschiedenis. Polžov is een nederzetting  en hoorde tot de Heren van Velešína tot het jaar 1387. Nadien werd het van de familie Rosenbergs.  In 1459 verkocht hij John Rosenberg Nicolaas van Holkova voor 2 schoppen , 48 penny waard . In 1553 leefden er de 4  Polžově kolonisten:  Ambrose , James Jírovec , Jan Mikes , Linhart Frost.  In 1541 werd in de provinciale raad van bestuur voor New Castle het gehele goed geregistreerd. Sinds 1611 is het vermogen van de familie Schwamberg.

Ondertussen bestaat het dorp uit 11 vierkanthoeves met grote tuinen en uitgestrekte velden. Er zijn 2 vaste inwoners waaronder een arts. De andere woningen zijn of niet meer in gebruik of worden in de seizoenen verhuurd als vakantiewoning. Het is zeker geen vervallen streek, in tegendeel, het is een soort van sprookjesdorpje met veel rust, veel natuur en veel afstand tussen de verschillende woningen.

In de late middag na een lange rit kwamen wij eindelijk aan in het mini dorpje. De laatste 100 km waren prachtig! Heel Tsjechië is uiteraard geweldig maar dit deel benam mij echt de adem. Wij kwamen langs České Budějovice waar wij later deze week ook nog op bezoek gaan. De uitzichten waren geweldig…..soms leek het alsof wij op een vlak stuk zaten, maar dan bleken wij gewoon boven aan de top van de berg te rijden. Soms kon je zo ver kijken dat het leek alsof je de Oostenrijkse grens zag, al zal dit vast niet het geval zijn geweest. Het prachtige van alles, de diversiteit in kleuren van de beplanting en bossen. De zon stond ook nog eens heel laag waardoor er een speciale gloed over het land lag. Ik ben zelf nog nooit in het najaar in Tsjechië geweest maar ik zou het echt iedereen aanraden. De herfst heeft in Nederland en België al mooie kleuren en geuren, nu hier is het nog absurder, dat zullen de foto’s ook wel laten zien.

Wij werden super vriendelijke onthaald door de eigenaren van de woning. Direct kregen wij een rondleiding en het huisje Polzov 11 is echt een machtige plek. Mooie afgesloten tuin, geweldige kamers, een gezellige woonkamer met open haard en 2 badkamers. Daarnaast ook voldoende te zien voor de kinderen, tafeltennis, spelletjes, fietsen ect. Nu is het oktober (of eigenlijk 1 nov nu ik dit schrijf haha) maar er is ook een groot zwembad. Eveneens een buiten keuken. Erg gezellig en netjes verzorgd! Vanuit de woning zitten wij direct in het bos, heerlijk voor de kids en de hond. Ook sprak de eigenaresse zowel Duits als Engels wat wel gemakkelijk was, toen zij hoorde van onze emigratieplannen vertelde ze direct dat wij ons geen zorgen hoefde te maken over de kinderen. Zij is zelf lerares lager onderwijs en had sinds 3 maanden twee buitenlandse kinderen in de klas, na drie maanden konden deze de Tsjechische taal al prima mee volgen. In haar loopbaan had zij dit regelmatig meegemaakt. Ook zei ze ons dat wij zeker met de mensen moesten praten en de bank binnen moesten gaan…..dus dat staat op de planning voor dinsdag.

Nadat wij alles uitgepakt hadden moesten wij nog even een winkel zoeken. De Flop in Rimov was natuurlijk gesloten (eerder een buurtsuper) en mijn papa en ik besloten dan een dorp verder te gaan naar de Albert (AH in NL en BE). Jemig wat een rit! In het donker, kronkelwegen en 12% omhoog waren niet helemaal ok voor mijn gemoedsrust maar ok, we hebben het gered. Onderweg sprongen er regelmatig reetjes over maar ook een vosje hebben wij gezien. Prachtig! Een deze dagen ga ik eens lekker vroeg het bedje uit, want dan zal ik er vast zien en misschien zelfs op foto kunnen vastleggen ;)

Die avond gewoon in de woning wat broodjes gegeten en daarna allemaal op tijd naar bed. We waren allemaal doodop van de lange rit. De volgende keer toch weer in de nacht rijden, bevorderlijker voor mijn eigen gemoedsrust want de kids zijn de hele weg wakker geweest…..daar hoef ik dus geen tekening van te maken hoe dat was….Ik kan mij niet meer bedenken hoe lang het duurde voor ik sliep, maar snel haha dat is een ding wat zeker is.

Aftellen nieuwe "vakantie" in Tsjechië

 Aftellen nieuwe "vakantie" in Tsjechië

Eindelijk weer tijd voor een update. Het was een, op zijn zachts gezegd, drukke maand. De eerste maand dat onze vijf kids weer naar school gingen liep niet geheel vlekkeloos. Drie verschillende scholen werkt dan ook niet altijd evident maar goed.....we zijn de eerste periode bijna door en tellen af naar de herfstvakantie.

En.....we gaan terug naar Tsjechië! Dat maakt de afgelopen maand vol stress, werk, schoolgezeur, piekeren en gebroken botten (letterlijk, dochter heeft haar arm gebroken) wel weer goed. Even weer ontstressen en genieten van vrijheid, blijheid. Dat zorgt ervoor dat wij doorgaan.

Alleen, ik denk dat ik als een kip zonder kop bezig ben. Wij gaan dit keer naar Polzov, een mini dorpje met een rijke geschiedenis. Bij thuiskomst zal ik dit nader toelichten. Maar wat gaan wij er eigenlijk doen? In mijn gedachten ben ik panden aan het bekijken, huurcontracten aan het doornemen ect. ect. maar wij hebben helemaal niks concreets gepland. Nu haat ik impulsief zijn, dat ligt meer in de aard van mijn man, dat is de haan zonder kop in huis en springt vaak zonder nadenken in het diepe. Soms is dat een eigenschap waar ik jaloers op ben.....
Dit is dus precies wat hij fijn vindt. Zijn woorden: "Wij zien wel waar wij komen en hoe ver wij komen....we stappen gewoon wat banken binnen, praten wat met makelaars, gaan wat pandjes bekijken of stoppen als wij iets te koop of te huur zien staan...en verder genieten!"

Ehhhh.....jah......ok......Heb ik momenteel een andere keuze? Niet echt want door de drukte is er eigenlijk niets meer van plannen gekomen. Sterker nog, ik heb zelfs de mensen die mij zo hebben geholpen wat verwaarloosd....

Ik schaam mij diep...zelfs de taal heb ik verwaarloosd en aan de kant gezet. Al heb ik natuurlijk nog een paar dagen om wat basisdingetjes snel wat op te frissen....Komt helemaal goed....hoop ik.

Aan de andere kant, mijn vader heeft ons al super geholpen! Om het huis hier meer waard te krijgen en klaar te krijgen voor de verkoop, moest er een badkamer boven worden gebouwd. Dit is gewoon klaar, binnen een goede 2 weken hebben wij zelfs een jacuzzi bad! (Nope zijn niet rijk, gewoon goed rondkijken en tweedehands prachtige spullen kopen). Het is gewoon super! Dus het is niet zo dat wij er helemaal niet mee bezig zijn geweest. Tenslotte hoeven nu alleen nog 3 ramen vervangen te worden, de tuin gefatsoeneerd en dan.....dan kunnen wij een verkoopprijs gaan bepalen en het zaakje te koop zetten. Heel blij met zo'n vader ;)

Tenslotte, zonder verkocht huis geen voldoende geld om daadwerkelijk te emigreren. Eigenlijk dus toch wel iets heel belangrijks gedaan! (ik probeer mijzelf te verantwoorden hihi....werkt niet.....maar het is toch wel fijn dat het klaar is, toch een stapje verder)

Deze week zal ik het waarschijnlijk weer veel te druk hebben met werk, was draaien, koffers pakken, beestjes verzorgen en de oudercontacten op school, maar ik beloof mijzelf vanaf nu plechtig dat ik na onze reis naar Polzov toch mijzelf die schop ga geven en weer onder die steen vandaan kom die "huismeid" heet, want ik ben het helemaal beu......misschien kan ik wat tips van mijn eigen "haan zonder kop" krijgen ;)

Twijfelen hoort er ook bij...Tsjechie of niet

Twijfelen, Tsjechië of niet?

Wie had dat gedacht? Ikke, die af en toe twijfelt? Misschien komt het omdat ik momenteel wat veel aan mijn hoofd heb. Mijn papa is de badkamer aan het verbouwen, manlief druk aan het werk, ik aan het werk, de kinderen weer op school en dan hebben we onze paarden en het huishouden nog. Er lijkt geen enkele ruimte te zijn om verder te gaan waar wij waren gebleven....

Ok, man zegt dat dit de opstart pijnen zijn van een nieuw schooljaar.....kan best. Het IS ook zo dat ik niks anders doe dan papieren invullen, schoolbezoekjes, zorgen dat de kids in hun ritme zitten, hun huiswerk laten maken en rennen en vliegen. Soms heb ik het gevoel alsof er geen uur per dag vrijheid blijheid is. Toch kijken wij ook weer heel erg uit naar onze week Tsjechie die wij de eerste week van november hebben geboekt.

Elke dag denk ik: Ik moet weer wat taal leren. Elke dag zie ik de app, de boeken en wil ik lesexpress openen, maar het komt er niet van. Zaterdag vieren wij de verjaardag van X een van onze zonen, zondag heeft onze dochter R weer een dressuurwedstrijd dus deze hele week is weer volgeboekt.

Misschien moet ik mijn dagen anders gaan indelen? Misschien moet ik gewoon even rust nemen, mijn lichaam wilt tenslotte ook al een paar dagen niet meer meewerken. Een ding is zeker, als ik denk aan de verhuizing, de definitieve vestiging, dan denk ik ook aan alles wat ik achter mij laat. Wat dat is? Sommige vrienden, sommige familieleden en vooral, de gewoonte om hier te wonen.

Zou mij dit vorige week hebben tegengehouden? Nee absoluut niet! Dat zou wel de minste reden zijn om mijn eigen vleugels uit te slaan.....leef je droom zeggen ze toch?

Och, het zal wel weer overwaaien dit omstuimige gevoel. Dit twijfelachtige....er zit gewoon geen schot in de zaak laat ik het daar maar even op houden. (en het weer werkt ook niet echt mee ;) )

Tsjechië de hele dag in mijn hoofd.

Tsjechië letterlijk de hele dag in mijn hoofd.

Het klinkt waarschijnlijk bizar, maar onze emigratieplannen zitten de hele dag in mijn hoofd. Bij praktisch alles wat ik doe bedenk ik mij hoe dit zal zijn als wij echt weg zijn. Zo kreeg ik vandaag mijn nieuwe gsm binnen......mijn oude viel blijkbaar op het juiste moment kapot. (altijd positief blijven) Na het omzetten van de sim-kaart en het installeren van het ding, opgeladen was hij gelukkig al, maar eens bekijken wat ik nu eigenlijk allemaal met de App store kon aanvangen....

Ja ik weet het, IEDEREEN, gebruikt een smartphone en ondanks dat mijn vorige telefoon ook diverse van die functies had, gebruikte ik er nooit! Via de facebookpagina Genieten in Tsjechië, waar ik al een tijdje lid van ben, had ik echter gehoord over een App waarmee je de taal kon leren.....nog een manier om de Tsjechische taal onder de knie te krijgen kan nooit kwaad toch?

Dus, na lang prullen met mijn nieuwe speeltje had ik het gevonden en sneller dan verwacht stond de cursus erop. Helemaal blij! Ondertussen maar Ocko opgezet op tv (Tsjechische Muziekzender) om mijzelf maar weer te motiveren....niks zo leuk als bepaalde woorden verstaan ;)

De App is overigens van Utalk en via Google Play store te verkregen (hier komt ook de foto vandaan)

Schoonmoeder denkt ook mee....

Emigreren: Roze bril, hoofd vol van ideeën, informatie en lichtelijke paniek….

Emigreren: Roze bril, hoofd vol van ideeën, informatie en lichtelijke paniek….

Mijn eigen ervaring in het opzoeken van alles, de reis naar ons doel, is voornamelijk de afwisseling van de prachtige ideeën, alle informatie over emigratie opzoeken en dan de paniek….alsof ik haast moet maken om alles “op tijd” in mijn hoofd te stampen….Om dan te bedenken: "Ik heb de Nederlandse wetten al nooit begrepen, van de Belgische weet ik nog veel minder en ik heb ook geleefd toch?"

Al jaren hadden wij een droom, een mooie toekomstdroom en absoluut niet egoïstisch. Het liefst van al zouden wij alle minderbedeelde gezinnen, de grote gezinnen en de zogenoemde kansarme gezinnen een fijne, betaalbare vakantie geven. Waarom? Omdat wijzelf minder bedeeld zijn geweest, omdat wijzelf een groot gezin zijn en omdat wij gelukkig nog net niet kansarm zijn geweest. Met andere woorden, wij weten  hoe het is om of buiten de boot te vallen (ga maar eens met vijf kinderen eventjes op vakantie of profiteer maar eens van een actie …..) en weten ook uit ervaring dat het leven soms een financiële wending kan maken waardoor je bijna alles (ook jouw eigenwaarde) verliest. 

Wij schamen ons er echter niet voor en zijn altijd open geweest tegen iedereen en ja….wij zijn ook wel eens bij de voedselbank gaan aankloppen. Wat had een rustgevende vakantie dan goed kunnen doen!

Maar goed ik dwaal een beetje af, ondertussen is de financiële kant weer zo goed als op orde, hebben wij het geluk gehad dat wij (ook dankzij vrienden) ons huis bijna 2 jaar geleden konden kopen en wij weer vrij normaal kunnen leven. Het is maar net welke weg men inslaat en welke kans men neemt of krijgt…..hard werken en veel liefde voor elkaar waren voor ons die weg.

Begin 2014 begonnen mijn man en ik weer na te denken over onze eigenlijke droom. Een camping/boerderijtje waar  (grote) gezinnen, minderbedeelden en mensen met een beperking konden genieten van de natuur, dieren (in het bijzonder pony’s vanwege de therapeutische werking) en een welverdiende en vaak broodnodige vakantie. Waar zij zich even kunnen afzonderen van de dagelijkse beslommeringen en vooral veel plezier kunnen maken.

Maar in België is dit voor ons niet mogelijk, om meerdere redenen. Ten eerste, waar begint men zoiets? Ten tweede waar vindt men nog die ongerepte natuur en de rust? Ten derde, waar voelen wij ons thuis? Wat willen wij? Beiden noemden wij een land. Tsjechië…..en zo begon onze zoektocht naar alle mogelijke informatie over emigratie, wetten, regels, ect.

De roze bril tijdens het eerste half jaar.

 

Geloof mij maar, die roze bril was er. Dagelijks spraken wij over onze plannen. Wij keken al naar woningen, naar gronden en waren al aan het bedenken hoe wij zouden starten. De naam van “Ons Landgoed” was zelfs al gekozen! Tekeningen werden gemaakt, dromen werden uitgesproken en……er werd vooral extreem veel gekibbeld. Ja echt! Ondanks dat wij diezelfde droom hebben, kibbelde wij elke keer dat wij het over onze emigratieplannen hadden. Bizar als ik er nu op terugkijk….

De Tsjechische taal leren met vallen en opstaan.

Beginnen met het leren van.....Tsjechisch!!

Het Tsjechisch leren is een van de eerste stappen richting ons emigratie proces, of beter gezegd, mijn eerste stap want de rest vindt het allemaal maar wat gemakkelijk om mij, als studiebol, te laten zweten en zwoegen. 

 

Tsjechisch is geen gemakkelijke taal. Het is een West-Slavische taal en maakt veel gebruik van klinkers. Deze taal is één van de alleroudste talen van Europa. Toch spreken maar ongeveer één kleine 12 miljoen mensen Tsjechisch. 

Tussen de 13^e en de 16^e eeuw was de originele taal en uitspraak op zijn best. In 1620 kwam Tsjechië onder het bewind van Habsburgse rijk waardoor de belangrijkste talen op dat moment Duits en Latijn werden.  In deze eeuwen werd de originele taal meer een boerentaal. Aan het eind van de 18^e eeuw namen de Tsjechen echter zelf het heft weer in handen en gingen zij op zoek naar hun eigen, nog steeds bekende en trotse, mentaliteit. 

 Na de Tweede Wereldoorlog sloot Tsjechië een soort van bondgenootschap met Rusland, op dat moment machtiger en stabieler dan de VS. ( Hier zal ik op een ander moment terugkomen) De invloeden van de Russische taal zijn dan ook nog steeds te vinden in de rijke stad Karlovy Vary en andere, rijke, gebieden. De Tsjechische leerlingen moesten op school ook verplicht Russisch leren.

Sinds 1 mei 2004, dus eigenlijk nog helemaal niet zo lang, is de Tsjechische taal uitgeroepen tot een van de officiële werktalen van de Europese Unie. Echter, het is helemaal niet zo eenvoudig als het lijkt. In Praag of in grote steden zoals Brno of Jihlava of Kutná Hora, kunnen wel wat mensen Duits of Engels spreken (ik merkte dat Engels dan toch nog steeds de voorkeur had). Vooral de jongere generatie kan hiermee wel wat overweg. Maar de dorpsbewoners en de bevolking buiten deze grote steden zullen jou helaas niet verstaan…

Mijn leerproces…..

 

Om maar even terug te komen op het Tsjechisch….het is een ramp…. Nee ik maak gekheid. De taal is zo extreem moeilijk dat het mij motiveert om er zoveel mogelijk van op te slorpen. Dankzij de hulp van mijn (veelal) “virtuele” vrienden van het forum Tsjechie.net, kreeg ik heel wat hulp om de juiste keuze te maken voor mijn bijna opgegeven poging om de taal meester te kunnen worden.

Allereerst werd ik verwezen naar Lesexpres.nl. Een erg leuke site om de basis van deze West-Slavische taal te leren. Je meldt jouzelf gewoon aan en starten maar! Er staat gelukkig veel uitleg en er zijn verschillende oefeningen te vinden. Het jammere, vind ik, is dat de uitspraak niet zo denderend is. (Maar wel vaak errrggg grappig). Les 1, les 2, Les 3 en Les 4 gingen goed….dat heb ik tot nu toe ook nog steeds onthouden….

Toch heb ik enorme nood aan leren uit boeken en daarnaast leren van uitspraak en in de werkelijkheid. Dus zo gezegd zo gedaan. Dankzij weer wat hulp, ja ja ik krijg gelukkig heel veel hulp onderweg, heb ik de cursus Czech Step by Step besteld. Ok, het is in het Engels en er gaat een razend tempo overheen…maar het werkt voor mij enorm verhelderend. De CD die bijgevoegd zit is ingesproken door locals, sowieso is heel deze cursus geschreven door iemand die de taal als moedertaal heeft plus het ook nog heeft gestudeerd. Beter kan bijna niet! Maar moeilijk! Ja dat blijft het, maar ik geef niet op….dat staat niet in mijn woordenboek….(die ik overigens ook heb…de Kleine Dikke Van DaleTsjechisch-Nederlands).

Ik wist dat ik goed bezig was toen wij op vakantie waren en toch mijn eten kon bestellen, een pakje sigaretten kon halen, het aantal broodjes in de zak kon aangeven en de mensen om mij heen kon bedanken en verontschuldigen en zij mij nog begrepen ook ;) Dus stiekem was ik best een beetje trots op mijn ieniemienie beetje Tsjechische taal. Het motiveert in ieder geval wel enorm om zeker door te gaan! 

Daarnaast heb ik sinds een paar maanden een vriendin leren kennen, per toeval. Zij is Tsjechische en het klikte meteen. Zij heeft moeite met haar Nederlands, al vind ik dat ze het prima verstaanbaar spreekt, en zo helpen wij elkaar, vaak heel hard lachend om uitdrukkingen en spelfouten, vooruit. Ze is sowieso al bijna onmisbaar geworden op onze reis…..de hulp die zij biedt is grandioos en komt uit een goed hart! (Je weet zelf wie jij bent….Diký!!!)

Tot slot wil ik nog wat simpele woordjes meegeven, mocht iemand interesse hebben, de cursus CzechStep by Step is recent vernieuwd en dus zeker de moeite waard!

Clo  =  Douane

Ano  =  Ja

Ahoy  =  Hallo onder vrienden/bekenden

Dobrý den  =  Goedendag

Dobré rano  =  Goedemorgen

Na shledanou  =  Tot Ziens

Pozor  =  pas op/gevaar

Prosim  =  Alstublieft

Prominte  =  Mijn excuses

Most  =  brug

Otec  =  Vader

Matka  =  Moeder